Conjugació en català del verb «intimar»

Compartiu

Escriviu el verb que voleu cercar i premeu el botó de cerca.

O llisteu els verbs que comencen per:
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z

intimar

Mode indicatiu

Present
jo intimo (cent.), intime (val.), intim (bal.)
tu intimes
ell, ella, vostè intima
nosaltres intimem, intimam (bal.)
vosaltres, vós intimeu, intimau (bal.)
ells, elles, vostès intimen
Perfet
jo he intimat
tu has intimat
ell, ella, vostè ha intimat
nosaltres hem intimat
vosaltres, vós heu intimat
ells, elles, vostès han intimat
Imperfet
jo intimava
tu intimaves
ell, ella, vostè intimava
nosaltres intimàvem
vosaltres, vós intimàveu
ells, elles, vostès intimaven
Plusquamperfet
jo havia intimat
tu havies intimat
ell, ella, vostè havia intimat
nosaltres havíem intimat
vosaltres, vós havíeu intimat
ells, elles, vostès havien intimat
Passat simple
jo intimí
tu intimares
ell, ella, vostè intimà
nosaltres intimàrem
vosaltres, vós intimàreu
ells, elles, vostès intimaren
Passat perifràstic
jo vaig intimar
tu vas (vares) intimar
ell, ella, vostè va intimar
nosaltres vam (vàrem) intimar
vosaltres, vós vau (vàreu) intimar
ells, elles, vostès van (varen) intimar
Passat anterior
jo haguí intimat
tu hagueres intimat
ell, ella, vostè hagué intimat
nosaltres haguérem intimat
vosaltres, vós haguéreu intimat
ells, elles, vostès hagueren intimat
Passat anterior perifràstic
jo vaig haver intimat
tu vas haver intimat
ell, ella, vostè va haver intimat
nosaltres vam haver intimat
vosaltres, vós vau haver intimat
ells, elles, vostès van haver intimat
Futur
jo intimaré
tu intimaràs
ell, ella, vostè intimarà
nosaltres intimarem
vosaltres, vós intimareu
ells, elles, vostès intimaran
Futur perfet
jo hauré intimat
tu hauràs intimat
ell, ella, vostè haurà intimat
nosaltres haurem intimat
vosaltres, vós haureu intimat
ells, elles, vostès hauran intimat
Condicional
jo intimaria
tu intimaries
ell, ella, vostè intimaria
nosaltres intimaríem
vosaltres, vós intimaríeu
ells, elles, vostès intimarien
Condicional perfet
jo hauria (haguera) intimat
tu hauries (hagueres) intimat
ell, ella, vostè hauria (haguera) intimat
nosaltres hauríem (haguérem) intimat
vosaltres, vós hauríeu (haguéreu) intimat
ells, elles, vostès haurien (hagueren) intimat
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

intimar

Mode subjuntiu

Present
jo intimi, intime (val.)
tu intimis, intimes (val.)
ell, ella, vostè intimi, intime (val.)
nosaltres intimem
vosaltres, vós intimeu
ells, elles, vostès intimin, intimen (val.)
Perfet
jo hagi (haja) intimat
tu hagis (hages) intimat
ell, ella, vostè hagi (haja) intimat
nosaltres hàgim (hàgem) intimat
vosaltres, vós hàgiu (hàgeu) intimat
ells, elles, vostès hagin (hagen) intimat
Imperfet
jo intimés, intimara (val.), intimàs (val., bal.)
tu intimessis, intimares (val.), intimassis (bal.), intimesses, intimasses (val., bal.)
ell, ella, vostè intimés, intimara (val.), intimàs (val., bal.)
nosaltres intiméssim, intimàrem (val.), intimàssim (bal.), intiméssem, intimàssem (val., bal.)
vosaltres, vós intiméssiu, intimàreu (val.), intimàssiu (bal.), intimésseu, intimàsseu (val., bal.)
ells, elles, vostès intimessin, intimaren (val.), intimassin (bal.), intimessen, intimassen (val., bal.)
Plusquamperfet
jo hagués (haguera) intimat
tu haguessis (hagueres) intimat
ell, ella, vostè hagués (haguera) intimat
nosaltres haguéssim (haguérem) intimat
vosaltres, vós haguéssiu (haguéreu) intimat
ells, elles, vostès haguessin (hagueren) intimat
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

intimar

Mode imperatiu

Present
tu intima
ell, ella, vostè intimi, intime (val.)
nosaltres intimem
vosaltres, vós intimeu, intimau (bal.)
ells, elles, vostès intimin, intimen (val.)
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

intimar

Formes no personals

Formes no personals
Infinitiu intimar
Infinitiu compost haver intimat
Gerundi intimant
Gerundi compost havent intimat
Participi intimat, intimada, intimats, intimades
Abreviatures
  • cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
  • val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
  • bal. forma verbal d'ús en la variant balear
  • ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017

intimar

  1. Declarar, notificar, fer saber alguna cosa.
  2. Esdevenir íntim.

La definició del verb prové del Viccionari i està sotmesa a les condicions de la llicència Creative Commons Reconeixement-CompartirIgual (CC BY-SA 3.0). Podeu millorar-la editant la seva entrada al Viccionari.

Aquest diccionari s'ha generat a partir de les dades lingüístiques del diccionari de Softcatalà publicat amb llicència dual LGPL v2.1 i GPL v2. Les definicions dels verbs provenen del Viccionari i es publiquen sota llicència de Creative Commons Reconeixement/Compartir-Igual.