venir
Mode indicatiu
Present
jo | vinc, venc (bal.), vénc (bal., ort. pre-2017) |
---|---|
tu | vens, véns (ort. pre-2017) |
ell, ella, vostè | ve |
nosaltres | venim |
vosaltres, vós | veniu |
ells, elles, vostès | venen, vénen (ort. pre-2017) |
Perfet
jo | he vingut, he vengut (bal.) |
---|---|
tu | has vingut, has vengut (bal.) |
ell, ella, vostè | ha vingut, ha vengut (bal.) |
nosaltres | hem vingut, hem vengut (bal.) |
vosaltres, vós | heu vingut, heu vengut (bal.) |
ells, elles, vostès | han vingut, han vengut (bal.) |
Imperfet
jo | venia |
---|---|
tu | venies |
ell, ella, vostè | venia |
nosaltres | veníem |
vosaltres, vós | veníeu |
ells, elles, vostès | venien |
Plusquamperfet
jo | havia vingut, havia vengut (bal.) |
---|---|
tu | havies vingut, havies vengut (bal.) |
ell, ella, vostè | havia vingut, havia vengut (bal.) |
nosaltres | havíem vingut, havíem vengut (bal.) |
vosaltres, vós | havíeu vingut, havíeu vengut (bal.) |
ells, elles, vostès | havien vingut, havien vengut (bal.) |
Passat simple
jo | vinguí, venguí (bal.) |
---|---|
tu | vingueres, vengueres (bal.) |
ell, ella, vostè | vingué, vengué (bal.) |
nosaltres | vinguérem, venguérem (bal.) |
vosaltres, vós | vinguéreu, venguéreu (bal.) |
ells, elles, vostès | vingueren, vengueren (bal.) |
Passat perifràstic
jo | vaig venir / vindre |
---|---|
tu | vas (vares) venir / vindre |
ell, ella, vostè | va venir / vindre |
nosaltres | vam (vàrem) venir / vindre |
vosaltres, vós | vau (vàreu) venir / vindre |
ells, elles, vostès | van (varen) venir / vindre |
Passat anterior
jo | haguí vingut, haguí vengut (bal.) |
---|---|
tu | hagueres vingut, hagueres vengut (bal.) |
ell, ella, vostè | hagué vingut, hagué vengut (bal.) |
nosaltres | haguérem vingut, haguérem vengut (bal.) |
vosaltres, vós | haguéreu vingut, haguéreu vengut (bal.) |
ells, elles, vostès | hagueren vingut, hagueren vengut (bal.) |
Passat anterior perifràstic
jo | vaig haver vingut, vaig haver vengut (bal.) |
---|---|
tu | vas haver vingut, vas haver vengut (bal.) |
ell, ella, vostè | va haver vingut, va haver vengut (bal.) |
nosaltres | vam haver vingut, vam haver vengut (bal.) |
vosaltres, vós | vau haver vingut, vau haver vengut (bal.) |
ells, elles, vostès | van haver vingut, van haver vengut (bal.) |
Futur
jo | vindré, vendré (bal.) |
---|---|
tu | vindràs, vendràs (bal.) |
ell, ella, vostè | vindrà, vendrà (bal.) |
nosaltres | vindrem, vendrem (bal.) |
vosaltres, vós | vindreu, vendreu (bal.) |
ells, elles, vostès | vindran, vendran (bal.) |
Futur perfet
jo | hauré vingut, hauré vengut (bal.) |
---|---|
tu | hauràs vingut, hauràs vengut (bal.) |
ell, ella, vostè | haurà vingut, haurà vengut (bal.) |
nosaltres | haurem vingut, haurem vengut (bal.) |
vosaltres, vós | haureu vingut, haureu vengut (bal.) |
ells, elles, vostès | hauran vingut, hauran vengut (bal.) |
Condicional
jo | vindria, vendria (bal.) |
---|---|
tu | vindries, vendries (bal.) |
ell, ella, vostè | vindria, vendria (bal.) |
nosaltres | vindríem, vendríem (bal.) |
vosaltres, vós | vindríeu, vendríeu (bal.) |
ells, elles, vostès | vindrien, vendrien (bal.) |
Condicional perfet
jo | hauria (haguera) vingut, hauria (haguera) vengut (bal.) |
---|---|
tu | hauries (hagueres) vingut, hauries (hagueres) vengut (bal.) |
ell, ella, vostè | hauria (haguera) vingut, hauria (haguera) vengut (bal.) |
nosaltres | hauríem (haguérem) vingut, hauríem (haguérem) vengut (bal.) |
vosaltres, vós | hauríeu (haguéreu) vingut, hauríeu (haguéreu) vengut (bal.) |
ells, elles, vostès | haurien (hagueren) vingut, haurien (hagueren) vengut (bal.) |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
venir
Mode subjuntiu
Present
jo | vingui, vinga (val.), vengui (bal.), véngui (bal., ort. pre-2017) |
---|---|
tu | vinguis, vingues (val.), venguis (bal.), vénguis (bal., ort. pre-2017) |
ell, ella, vostè | vingui, vinga (val.), vengui (bal.), véngui (bal., ort. pre-2017) |
nosaltres | vinguem, venguem (bal.) |
vosaltres, vós | vingueu, vengueu (bal.) |
ells, elles, vostès | vinguin, vinguen (val.), vénguin (bal., ort. pre-2017) |
Perfet
jo | hagi (haja) vingut, hagi (haja) vengut (bal.) |
---|---|
tu | hagis (hages) vingut, hagis (hages) vengut (bal.) |
ell, ella, vostè | hagi (haja) vingut, hagi (haja) vengut (bal.) |
nosaltres | hàgim (hàgem) vingut, hàgim (hàgem) vengut (bal.) |
vosaltres, vós | hàgiu (hàgeu) vingut, hàgiu (hàgeu) vengut (bal.) |
ells, elles, vostès | hagin (hagen) vingut, hagin (hagen) vengut (bal.) |
Imperfet
jo | vingués, vinguera (val.), vengués (bal.) |
---|---|
tu | vinguessis, vingueres (val.), vinguesses, venguessis (bal.) |
ell, ella, vostè | vingués, vinguera (val.), vengués (bal.) |
nosaltres | vinguéssim, vinguérem (val.), vinguéssem, venguéssim (bal.) |
vosaltres, vós | vinguéssiu, vinguéreu (val.), vinguésseu, venguéssiu (bal.) |
ells, elles, vostès | vinguessin, vingueren (val.), vinguessen, venguessin (bal.) |
Plusquamperfet
jo | hagués (haguera) vingut, hagués (haguera) vengut (bal.) |
---|---|
tu | haguessis (hagueres) vingut, haguessis (hagueres) vengut (bal.) |
ell, ella, vostè | hagués (haguera) vingut, hagués (haguera) vengut (bal.) |
nosaltres | haguéssim (haguérem) vingut, haguéssim (haguérem) vengut (bal.) |
vosaltres, vós | haguéssiu (haguéreu) vingut, haguéssiu (haguéreu) vengut (bal.) |
ells, elles, vostès | haguessin (hagueren) vingut, haguessin (hagueren) vengut (bal.) |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
venir
Mode imperatiu
Present
tu | vine |
---|---|
ell, ella, vostè | vingui, vinga (val.), vengui (bal.), véngui (bal., ort. pre-2017) |
nosaltres | vinguem, venguem (bal.) |
vosaltres, vós | veniu |
ells, elles, vostès | vinguin, vinguen (val.), venguin (bal.), vénguin (bal., ort. pre-2017) |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
venir
Formes no personals
Formes no personals
Infinitiu | venir / vindre |
---|---|
Infinitiu compost | haver vingut, haver vengut (bal.) |
Gerundi | venint |
Gerundi compost | havent vingut, havent vengut (bal.) |
Participi | vingut, vengut (bal.), vinguda, venguda (bal.), vinguts, venguts (bal.), vingudes, vengudes (bal.) |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
venir
- Desplaçar-se vers el lloc on és l'interlocutor.
- Vols venir? Ja vinc.
- Aparèixer el següent en una successió.
- Després de l'estació de Montgat ve el Masnou.
- Provenir, tenir com a origen.
- La patata ve d'Amèrica.
- Succeir-se una cosa a una altra.
- L'any que ve.
- Inferir, ser conseqüència una cosa d'una altra.
- Amb les pluges vindrà el fred.
- Iniciar-se algun afecte o sensació.
- Em vénen ganes de menjar.
- L'infinitiu que segueix, realitzar-se aproximadament.
- Tots dos vénen a dir el mateix.
- enfonsar-se
La definició del verb prové del Viccionari i està sotmesa a les condicions de la llicència Creative Commons Reconeixement-CompartirIgual (CC BY-SA 3.0). Podeu millorar-la editant la seva entrada al Viccionari.